Tanrınız RAB bu ulusları elinize teslim ettiğinde, onları bozguna uğrattığınızda, tümünü yok etmelisiniz. Bu uluslarla antlaşma yapmayacaksınız, onlara acımayacaksınız.
-Yasa’nın Tekrarı 7:2
Bu ayet, tüm o uluslardaki herkesi öldürmeni söyler ve hatta onlara hiçbir şekilde acımaman için de seni teşvik eder. Bu ifadeler, bu metni günümüzde okuyan birçok kişiyi rahatsız edebilir ve eğer sizi de rahatsız ettiyse inanan bir kişi olarak sizleri çok iyi anladığımı söyleyebilirim. Ancak buradaki dilin aslında görüldüğü gibi olmadığını görmeniz için ve Eski Ahit diline biraz daha dikkatli bakabilmeniz için dikkatlerinizi Kutsal Kitap bütününe çekmek istiyorum. Bu ayete önyargı ile yaklaşmadan önce buradaki ilginç duruma bir bakalım. Hemen devamındaki ayet şunu demektedir:
Kız alıp vermeyeceksiniz. Kızlarınızı oğullarına vermeyeceksiniz; oğullarınıza da onlardan kız almayacaksınız.
-Yasa’nın Tekrarı 7:3
Fark ediyor musunuz? Bir önceki ayette hepsini acımasızca yok edin dedikten sonra bir sonraki ayette onlarla evlenmeyin diyor. Eğer hepsini öldürdüysek bir sonraki ayette neden onlarla evlenmeyin diyor? Bunu sormalıyız çünkü 2.ayete göre çok kesin bir şekilde yok olmuş olmaları gerekiyordu. Öncelikle burada kullanılan dilin, hiperbolik-mübalağalı bir dil olduğunu anlamanız gerekmektedir. Bu, kesin bir zaferi kazanın demek için söylenen bir emirdir. Yazılan metinler bazen görüldükleri gibi değildir örneğin marketten eve çok ağır poşetler taşırsak “taşımaktan kolum koptu” diyebiliriz ama burada gerçekten de kolumuzun koptuğunu kast etmeyiz ve bir şekilde bu durumu abartarak anlatırız. Buradaki asıl konu şudur; antik yakın doğu kültüründe insanlar dili hiperbolik-mübalağalı bir yöntem ile kullanarak anlatımı güçlendirirlerdi. Bu gerçeği göz önüne aldığımızda Eski Ahit okumalarımızı günlük okumalarımızdan daha farklı bir şekilde de değerlendirmemiz gerektiğini unutmamalıyız.
Bu yazıyı yazarken yararlandığım kaynak: Paul Copan, “Is God a Moral Monster?”