Kana'da Düğün: Suyun Şaraba Dönüşmesi
1 Üçüncü gün Celile'nin Kana şehrinde bir düğün vardı ve İsa'nın annesi oradaydı.
2 İsa ve öğrencileri de düğüne davet edilmişti.
3 Şarap bitmeye başlayınca İsa'nın annesi ona, "Hiç şarapları yok" dedi.
4 İsa ona şöyle dedi: "Sevgili kadın, senin endişenin benimle ne ilgisi var? Benim saatim henüz gelmedi."
5 Annesi hizmetkârlara, "Size ne derse onu yapın," dedi.
6 Orada Yahudilerin arınma ritüelleri için kullanılan altı taş küp duruyordu. Her birisi yetmiş sekiz veya yüz on yedi litreydi.
7 İsa onlara, "Su küplerini suyla doldurun" dedi. Onlar da küpleri ağzına kadar doldurdular.
8 Onlara, "Şimdi biraz alın ve şölenin yöneticisine götürün" dedi. Onlar da aldılar.
9 Şölenin yöneticisi şaraba dönüşen suyu tattı. Nereden geldiğini bilmiyordu ama suyu çeken hizmetkârlar biliyordu. Şölenin yöneticisi güveyi çağırdı.
10 Ona "Herkes önce iyi şarabı sunar ve insanlar çok içtikten sonra daha kalitesiz olanı sunar. Ama sen iyi şarabı şimdiye dek saklamışsın." dedi.
11 Bu, İsa'nın Celile'nin Kana'sında yaptığı belirtilerin başlangıcıydı, görkemini gösterdi ve öğrencileri ona iman etti.
İsa Kefernahum'a Taşınıyor
12 Bundan sonra kendisi, annesi, kardeşleri ve öğrencileriyle birlikte Kefernahum'a gitti. Orada sadece birkaç gün kaldılar.
İsa Tapınağı Arındırıyor
13 Yahudiler'in Fısıh Bayramı yaklaşmıştı ve İsa Yeruşalim'e gitti.
14 Tapınakta öküz, koyun, güvercin satanları ve oturmuş para bozanları buldu.
15 İplerden bir kamçı yapıp hepsini, koyunları da sığırları da, tapınaktan kovdu, para bozanların paralarını döktü, ve masalarını devirdi.
16 Güvercin satanlara da şöyle dedi: "Bunları buradan götürün! Babamın evini bir ticaret evi yapmayı bırakın!"
17 Öğrencileri, "Evin için gösterdiğin gayret beni tüketecek" diye yazıldığını hatırladılar.
18 Bunun üzerine Yahudiler ona, "Madem bunları yapıyorsun, bize yetkini gösteren ne gibi bir belirti gösterebilirsin?" diye sordular.
19 İsa onlara, "Siz bu tapınağı yıkarsanız, ben onu üç gün içinde yeniden kuracağım" diye karşılık verdi.
20 Bunun üzerine Yahudiler, "Bu tapınağı inşa etmek kırk altı yıl sürdü, sen onu üç günde mi kuracaksın?" dediler.
21 Ama İsa tapınak derken kendi bedeninden söz ediyordu.
22 İsa ölüler arasından diriltildiğinde, öğrencileri onun bu sözlerini hatırladılar. Kutsal Yazılara ve İsa'nın söylediği söze iman ettiler.
Nikodim İsa ile Buluşur
23 Fısıh Bayramı sırasında Yeruşalim'deyken, yaptığı belirtileri gören birçok kişi O'nun adıyla iman etti.
24 Fakat İsa onlara güvenmedi çünkü tüm insanların doğasını anlamıştı.
25 İnsanlık hakkında kimsenin tanıklık etmesine ihtiyacı yoktu çünkü insanlığın içinde ne olduğunu biliyordu.
Yuhanna 2.Bölüm Çeviri Notları
2:1
"İsa'nın annesi oradaydı." Meryem, İncil Yuhanna'nın hiçbir yerinde ismiyle anılmaz, sadece "İsa'nın annesi" olarak anılır. Bu detay İncil Yuhanna'nın, İsa Mesih'in Tanrı'nın Oğlu olarak hizmetini vurgulama amacıyla yazıldığı gerçeğini vurgular.
İlk dört tanıklığın amaçları şu şekildedir: Matta kral Mesih'i vurgular, Markos hizmetkar Mesih'i vurgular, Luka insan Mesih'i vurgular ve Yuhanna Tanrı'nın Oğlu Mesih'i vurgular.
Bunu daha geniş bağlamda incelendiğinde şunu görürüz. Meryem'in kişisel yaşamı ve hizmetinin, Yuhanna'da diğer tanıklıklarda(Matta, Markos ve Luka) yazılanlara oranla önemi azaltılır ve Yaşayan Tanrı'nın Oğlu'nu ortaya çıkarmadaki rolü vurgulanır, bu yüzden onun hakkında basitçe "İsa'nın annesi" dendi.
İsa buradaki düğünde sadece "tesadüfen" bulunmadı. Birkaç öğrencisiyle birlikte tesadüfen oraya uğrayan bir yabancı da değildi. Davet edilmişti (Yuhanna 2:2) ve bunun nedeni büyük olasılıkla akrabalarının düğüne katılmış olmasıydı; annesinin de orada olmasının nedeni neredeyse kesinlikle buydu. Meryem'in bu düğünde oynadığı rolden, evlenenin akrabalarından biri olduğu anlaşılmaktadır; ev sahibinin şarabı bittiğinde bu kadar endişelenmesinin ve başkasının hizmetkârlarına ne yapmaları gerektiğini söylerken kendini rahat hissetmesinin nedeni de budur (Yuhanna 2:3,5).
2:2
Cümlenin Grekçe ifadesi bize İsa'nın davet edildiğini ve öğrencilerinin de davet edildiğini, ancak İsa'yla olan ilişkileri nedeniyle davet edildiklerini bildirmektedir.
2:3
"Hiç şarapları yok" Meryem'in endişesi büyük olasılıkla bunun bir akrabasının düğünü olmasından ve şarabın bitmesinin bir aile onuru meselesi olmasından kaynaklanıyordu.
2:4
"Sevgili kadın" Burada "Kadın" olarak çevrilen Grekçe kelime, kadın için kullanılan standart sözcük olan gunē'dir (#1135 γυνή). Vokatif sestir ve "Ey kadın" olarak çevrilebilir (bkz. RSV). Yuhanna 2:4, birebir çevirinin orijinal metnin anlamını iletmediği bir örnektir. Türkçede bir oğlun annesine "kadın" diye hitap etmesi soğuk ve aşağılayıcı bir davranış olurken, Grekçedeki durum hiç de böyle değildir; bu hitap çok normaldir ve saygısızca değildir. Bu ifadede Grekçedeki anlamı Türkçeye aktarmak oldukça zordur ancak orijinal kelimeden çok fazla uzaklaşmadan basitçe "Sevgili kadın" olarak çevirmek en doğrusu olur.
2:11
"Belirti" Bu kelime, Grekçe sēmeion (#4592 σημεῖον) kelimesi olup, "işaret" ya da "alamet" anlamına gelir. Bu kelimeyi anlamak çok önemlidir çünkü bazı çevirilerde bu kelime "mucize" olarak tercüme edilmektedir ancak bu metnin yazarı, mucize demek isteseydi mucizenin Grekçe karşılığı olan dunamis (#1411 δύναμις) kelimesini kullanırdı. Bu "belirti" bir mucize olmasına rağmen Grekçe metin, Tanrı'nın bunu bir "belirti" olarak sınıflandırmak istediği konusunda açıktır.
"görkemi" Tanrı'nın sureti ve ideal insan olarak, insanın Tanrı'nın suretini ve yüceliğini yansıtması beklenir (1.Korintliler 11:7). Suret ve yücelik(görkem) İsa'nın görünür nitelikleridir (Yuhanna 1:14).
2:15
Bu, İsa'nın hizmetine başladıktan sonra tapınaktaki ilk görünüşüdür ve şimdiden Babasının temsilcisi olduğu gerçeğini göstermektedir, aktif olarak doğruyu yanlıştan ayırmakta ve dünyanın Tanrı'nın halkını esaret altında tutmak için kullandığı baskıcı sistemleri ortadan kaldırmaktadır.
Ayette geçen dört fiilin de geniş zaman kipinde yer almasından da anlaşılacağı gibi, İsa kötü tüccarları görünce hızlı ve kararlı davranmıştır.
2:19
"ben onu üç gün içinde yeniden kuracağım" İsa burada, Yahudilerin sorduğu "Yaptığın şeyi yapma yetkisine sahip olduğunu kanıtlamak için bize hangi belirtiyi göstereceksin?" sorusuna çok uygun bir yanıt vermişti. İsa biraz önce tapınağı ticaret evine dönüşmüş olduğu durumdan temizlemişti ve bunu yapma yetkisine de sahipti çünkü o Mesih'ti. Ama Mesih olduğunu gösteren işaret neydi? Dirilişti! İsa, o kuşağa diriliş dışında hiçbir belirti (yani açık ve tartışılmaz bir belirti) verilmeyeceğini söylediğinde bunu açıkça belirtmişti (Matta 12:40). Ayrıca Petrus, Pentikost Günündeki öğretisinde İsa'nın Efendi ve Mesih olduğunu kesin olarak gösterenin diriliş olduğunu açıkça belirtmiştir (Elçilerin İşleri 2:36).
2:22
"diriltildiğinde" Ayetteki bu ifadeye dikkat etmeliyiz çünkü Son Akşam Yemeği'nde bile elçiler İsa'nın öleceğine ve hatta ölümden dirileceğine bile inanmamışlardı. Ancak İsa ölümden dirildikten ve onlara göründükten sonra iman etmişlerdir.
2:23
Bu ayet Nikodim kayıtlarıyla birlikte gruplandırılmalı ve bu nedenle "2:23" yerine "3:1" olarak numaralandırılmalıydı. İsa'nın Nikodim'le neden bu şekilde konuştuğunu anlamanın en büyük anahtarı, İsa'nın "insanda ne olduğunu bilmesi"ydi (Yuhanna 2:25). 23. ayet bize Nikodim olayının ne zaman ve nerede gerçekleştiğini anlatır. Nikodim, Yahudi yönetim kurulu olan Sanhedrin'in bir üyesiydi ve bu nedenle Yeruşalim'de ya da Yeruşalim'e çok yakın bir yerde yaşamış olmalıydı.
"belirtileri" İsa'nın yaptığı mucizeler İncil Yuhanna'da "belirtiler" (semeion; #4592 σημεῖον) olarak adlandırılır. Belirti, başka bir şeye işaret eden bir şeydir ve bu tıpkı bir yol işaretinin yolda yaklaşan bir şeye ya da yolcunun bilmesi gereken bir duruma işaret etmesi gibidir. Yuhanna'da İsa'nın yaptığı mucizeler "belirti" olarak adlandırılır ve onun Mesih olduğuna işaret eder.
"Fısıh Bayramı" Yahudi takviminde her erkeğin katılması gereken üç büyük bayramdan biridir (Çıkış 23:14-17; Yasa'nın Tekrarı 16:1-17; 2.Tarihler 8:13). Bu, İsa'nın hizmeti sırasında katıldığı iki Fısıh Bayramı'ndan ilkidir. İkincisinde tutuklanmış ve çarmıha gerilmiştir.
"O'nun adıyla iman etti" Bu bir deyimdir ve insanların İsa'nın Mesih olduğuna inandıkları anlamına gelir. Burada belirtilmeyen ama olayları anlamamız için çok önemli olan bilgi ise, o zamanki insanların Mesih hakkında bizim düşündüğümüzden çok farklı düşündükleridir. Örneğin bizler İsa'nın ikinci gelişini biliyoruz ve Mesih dönemini bir bütünlük içerisinde ele alabiliyoruz (İlk gelişinde barış mektubunu iletmesi, acı çekip çarmıha gerilmesi; ve İkinci gelişinde gelip dünyayı fethetmesi dönemi). O zamanki insanlar ise bunun aksine İsa'nın Mesih olduğu için bir noktada gelip bir ordu toplayacağına, Romalıları ve dünyadaki diğer hükümetleri devireceğine ve yeryüzünde krallığını kuracağına inanıyorlardı(dünyasal bir görüşle). En yakındakiler olan elçiler bile onun ölümünü ve dirilişini, dirilip kendilerine görünene kadar anlamamışlardı (Luka 24:45-48). Bu yüzden Kutsal Yazılar insanların "O'nun adına" inandıklarını söylediğinde, İsa'nın vaat edilen Mesih olduğunu "anladılar", ancak bunun İsa'nın dünyasal misyonu, hizmeti ve hayatını nasıl yaşayacağı konusunda ne anlama geldiğini "anlamadılar".
2:24
"Fakat İsa onlara güvenmedi" İsa insanların kendisinin Mesih olduğunu kabul etmelerinden kesinlikle memnun olsa da onlara güvenmedi. Onların Mesih'in ne yapacağını gerçekten anlamadıklarını biliyordu. Annesi Meryem bile onun aklını kaçırdığına inanmaya başlamıştı (Markos 3:21).
"tüm insanların doğasını anlamıştı" Bu ifade Baba'nın Oğlu İsa'ya ne kadar çok vahiy verdiğini gösterir. Bu cümle İsa'nın her insanı doğuştan bildiği değil, Tanrı'nın ona insanlar hakkında bilmesi gerekenleri söylediği anlamına gelir ve bu cümle İsa'nın Nikodim'le karşılaştığı Yuhanna 3:1'e zemin hazırlar.