"Çünkü Tanrılığın bütün doluluğu bedence Mesih'te bulunuyor."
-Koloseliler 2:9
Teslisciler bu ayette İsa için söylenenlerin onu Tanrı yaptığını savunur. Bu ifadenin gerçekte neyi anlattığına dair detaylara değinmeden önce bu sözlerin bir kişiyi Tanrı yaptığını söylemenin teslisciler için dahi ne kadar büyük bir soruna yol açacağına bir bakalım. Efesliler 3:19 ayeti her Hristiyanın Tanrı'nın bütün doluluğu ile dolu olması gerektiğini söyler:
"...Öyle ki, Tanrı'nın bütün doluluğuyla dolmanız için..."
Sizce bu ayet tüm Hristiyanların da aynı zamanda Tanrı olması gerektiğini mi öğretiyordu? Eğer öyle değilse aynı ifade İsa'yı neden Tanrı'nın kendisi yapsın? Eğer Kutsal Kitaba doğru soruları sorar ve onu bir bütün olarak incelerseniz ihtiyacınız olan her cevaba ulaşabilirsiniz. O halde bu ifadeye dair incelememize başlayalım.
"Tanrılığın"
Çevirilerde "Tanrısallık/İlahi doğa" (Türkçe çeviride Tanrılık) olarak tercüme edilen Grekçe kelime, "Theotes" (#2320 θεότης) kelimesidir. Tanrı için kullanılan soyut bir isimdir (Kaynak: Friberg, Analytical Lexicon, s.v. “θεότης”; Colin Brown, The New International Dictionary of Theology, 2:86).
Teknik detay: Bu Grekçe kelime Kutsal Kitap'ta sadece bir kez geçmektedir, dolayısıyla bu kelimenin bir kişi için kullanıldığında ona doğrudan “Tanrısallık/İlahi doğa” (ki bu başlı başına belirsiz bir terimdir) yüklediğini iddia etmek şüphelidir.
Kutsal Yazılar'ın yorumlanmasına ilişkin standart kurallar, Pavlus'un Koloseliler'de Theotes kelimesini kullanma şeklinin, Koloseliler'in kendi kültürlerinde duymaya alışkın oldukları şekilde olmasını gerektirir. Pavlus'un Koloselilere, kullandıkları kelimeleri “yeniden tanımlamalarını” bekleyerek yazdığına inanmak için hiçbir neden yoktur. Mesih tam anlamıyla Kutsal ruhla doluydu ve Tanrı ona yeryüzünde şifa verme, cinleri kovma, günahları bağışlama vb. yetkiler vermişti. Bu nedenle, Kutsal Yazılar'ın Mesih'in “tanrısal doğanın” doluluğuna sahip olduğunu söylemesi son derece mantıklıdır. Aslında aynı şey her Hristiyan için de söylenir (2Pe. 1:4).
"O'nun yüceliği ve erdemi sayesinde bize çok büyük ve değerli vaatler verildi. Öyle ki, dünyada kötü arzuların yol açtığı yozlaşmadan kurtulmuş olarak, bu vaatler aracılığıyla tanrısal doğaya ortak olasınız." (2.Petrus 1:4)
Doluluk ne anlama geliyor?
Bu ayette doluluk ifadesi, bir parçasına da sahip olunabilecek bir şey olarak anlatılır. Tanrı bölünemezdir ve bölünemez bir şeyin doluluğundan bahsetmenin de bir anlamı yoktur. Kutsal Kitabın hiçbir yerinde "Baba Tanrı'nın doluluğu" ifadesini bulamazsınız çünkü tanımı gereği Tanrı her zaman kendi doğası ile doludur. Bu yüzden ayet İsa'nın Tanrı olduğunu değil, Tanrı'nın ona bir anlamda doluluk sağladığını anlatmaktadır. Bu ayetin ne söylediği önceki bölümde anlatılmıştır:
"Çünkü Tanrı bütün doluluğunun O'nda bulunmasını uygun gördü." (Koloseliler 1:19)
Bu doğrudur çünkü Yuhanna 3:34 ayeti buna açıklık getirir:
"Tanrı'nın gönderdiği kişi Tanrı'nın sözlerini söyler. Çünkü Tanrı, Ruh'u ölçüyle vermez." (Yuhanna 3:34)
Bağlam
Bağlam, ayetin doğru yorumlanması için anahtardır. Koloseliler Mesih'e odaklanmayı kaybetmişlerdi (1:15-20) ve Koloseliler 2:8 ayetinde (yani konumuz olan ayetin hemen öncesinde) Koleselilerin Mesih'e odaklanmak yerine “içi boş ve aldatıcı felsefeye” yönelme tehlikesiyle karşı karşıya olduğunu görmekteyiz:
Dikkatli olun! Mesih'e değil de, insanların geleneğine, dünyanın temel ilkelerine dayanan felsefeyle, boş ve aldatıcı sözlerle kimse sizi tutsak etmesin. (Koloseliler 2:8)
Felsefe ve gelenekler Mesih'in sunamadığı neyi sunabilirdi? Bir sonraki ayet, yanıtlar ve gerçek için Tanrı'nın tüm doluluğunun içinde yaşadığı Mesih'ten daha iyi bir yer olmadığını hatırlatır. Buradaki bağlamda Pavlus'un Üçlü Birlik hakkında yazdığına inanmayı gerektirecek hiçbir şey yoktur. O sadece, Tanrı'yı bulmak istiyorsanız, Mesih'e bakın demektedir.