Yuhanna 10:30



Yuhanna 10:30 ne harika bir ayet.


İsa, “Ben ve Babam biriz” dedi.


Yine de bu ayet Hristiyan dünyasında yanlış anlaşılmıştır. O halde gelin birlikte bakalım. Bu ayetin ne söylemediğini, ne söylediğini ve buradan ne öğrenebileceğimizi göreceğiz.

“Ben ve Babam biriz (KJV)”.

Bu ayet neyi söylemiyor? Öncelikle “İsa Tanrıdır” demiyor. İsa ve Baba’nın aynı şey olduğunu ve birlikte tek bir Tanrı’yı oluşturduklarını da söylemiyor. Ayetin söylediği şey bu değildir. Peki ayet ne söylüyor? Bunu Kutsal Kitabın diğer ayetlerindeki örnekler ile göreceğiz. Ayet “Ben ve Babam tek bir amaçtayız, biz biriz, yüreklerimiz bir, amaçlarımız aynı” der. İsa’nın yaptığı ne harika bir açıklama. Ben ve Babam amaçlarımızda biriz demesi tam olarak doğrudur. Peki böyle söylediğini nereden biliyoruz? Bunu öğrenmenin iki yolu var. İlki bu ayette kullanılan terminolojinin diğer ayetlerdeki örneklerini incelemek olur. Diğer yolu ise ayetin bağlamına bakmak olacak ve biz ikisine de bakacağız. Öncelikle buna benzer ifadelerin kullanıldığı diğer ayetlere bakalım. Çünkü İsa’nın dediği “Ben ve Babam biriz” ifadesi başka yerlerde de var ve insanlar “bir olmak” üzerine konuşmuşlar. 1.Korintliler 3:6 ayeti ve bunu KJV üzerinden okumak istiyorum çünkü bu ayetin çok literal bir çevirisi var burada. Ayeti okuduğumuzda Pavlus’un yazdığı “Ben” ifadesini okuyoruz ve şöyle devam ediyor.

“Tohumu ben ektim, Apollos suladı. Ama Tanrı büyüttü.” (1.Korintliler 3:6)

Ve 8.ayet şöyle devam ediyor:

“Artık ekenle sulayan birdir.”

Biliyor musunuz ben bu ayeti okuyup da “Pavlus ve Apollos” aynı kişidir veya aynı varlıktır diyen kimseyi görmedim. Fakat İsa’nın ifade ettiği “Ben ve Babam biriz” ile Pavlus’un ifadade ettiği “ekenle sulayan birdir” ifadesi aynı terminolojidir. Bu aynı amaçta olmak demektir. İlginç bir şekilde NIV, 8.ayeti şöyle çevirmiş.
 
“Ekenle sulayan aynı amaçtadır”

Bakın bu şekilde işte. Yani NIV 1.Korintliler 3:8’deki “Birdir” ifadesini alıp “Aynı amaçtadır” şeklinde çevirmiş. Biliyor musunuz eğer Yuhanna 10:30’u da bu şekilde çevirselerdi kusursuz olurdu.

“Ben ve Babam aynı amaçtayız!”

anlamı kesinlikle budur ve İsa bunu ifade etmiştir. Ve Mesih’in kullandığı bu terminolojiyi sadece Pavlus kullanmamıştı. Mesela Yuhanna 17.bölüme bakalım. İsa’nın çarmıhın öncesi dinlenmesinden önceki ettiği duayı görüyoruz. Yuhanna 17:20’de İsa şöyle der:
 
“Yalnız onlar için değil, onların sözüyle bana iman edenler için de istekte bulunuyorum”

“Hepsi bir olsunlar” (Yuhanna 17:21a)

İsa iman eden herkes hakkında konuşuyor ve Baba’ya dua ediyor “Hepsi bir olsunlar”. Peki nasıl?

“Baba, senin bende olduğun ve benim sende olduğum gibi, onlar da bizde olsunlar. Dünya da beni senin gönderdiğine iman etsin.” (Yuhanna 17:21b)

“Bana verdiğin yüceliği onlara verdim. Öyle ki, bizim bir olduğumuz gibi bir olsunlar.” (Yuhanna 17:22)

Yuhanna 10:30’da Mesih “Ben ve Babam biriz” dedi ve o bunu açıklayacaktı. İşte Yuhanna 17:22’de yine diyor Baba’ya “Sen ve ben biriz” ve tüm imanlılara bakıp “Onlar da bizim bir olduğumuz gibi bir olsunlar” diyor! Tam bu ifadenin soruyu çözmesi gerekiyor. Mesih’in burada anlattığı şey tüm Hristiyanların İsa’nın Baba ile olması gibi bir olması gerektiğidir. Bizler hepimiz Hristiyanız, imanlılarız ve tek bir amaçta bir olmalıyız. Tıpkı Tanrı ve Mesih’in aynı amaçta olması gibi. Bu ne kadar harika bir şey olurdu. Ve biliyor musunuz Yuhanna 10:30’u okuduğumuzda bunun aynı amaçta olmakla ilgili olduğunu nasıl söyleyebiliriz? Sadece bağlamı okuyun. Gelin Yuhanna 10’a dönelim ve 22. ayet ile başlayalım. Burada ayetleri okurken biraz zaman harcayacağız çünkü bağlamı tam olarak anladığımızdan emin olmalıyız. Bağlamdan ayet kopartıp ayetin söylemediği bir şeyi gösteriyormuş gibi bir pozisyonda olmayı hiç istemem. Kutsal Kitabın söylediği her şey kendi bağlamına da oturur. Başlayalım hadi Yuhanna 10:22’de şöyler der:

“O sırada Yeruşalim'de Tapınağın Açılışını Anma Bayramı kutlanıyordu. Mevsim kıştı.”

Bu mantıklı çünkü bu bayram kış zamanında kutlanıyordu. 23.ayet:

“İsa tapınağın avlusunda, Süleyman'ın Eyvanı'nda yürüyordu.”

Bu tapınağın doğusundaki bölgede yer alır.

Yahudi yetkililer O'nun çevresini sararak, “Bizi daha ne kadar zaman kuşkuda bırakacaksın?” dediler. “Eğer Mesih isen, bize açıkça söyle.”

İsa onlara şu karşılığı verdi: “Size söyledim, ama iman etmiyorsunuz. Babam'ın adıyla yaptığım işler bana tanıklık ediyor. Ama siz iman etmiyorsunuz. Çünkü benim koyunlarımdan değilsiniz.

Mesih’in daha önce ne söylediğini hatırlayın “Koyunlarım sesimi işitir” daha sonra oradaki adamlara baktı ve “Bakın işte siz inanmıyorsunuz çünkü koyunlarım değilsiniz” dedi.

Sonra şunu der

“Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım, onlar da beni izler.”

“Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz.”

Kimse koyunlarımı benden almaz diyor onlara ve 29.ayet geliyor:

“Onları bana veren Babam her şeyden üstündür. Onları Baba'nın elinden kapmaya kimsenin gücü yetmez.”

Ve sonra diyor ki

“Ben ve Babam biriz”

NIV’in bunu Korintlilerdeki gibi çevirmesini doğru buluyorum. “Ben ve Babam tek bir amaçtayız” peki ama amaç nedir?

Koyunları bulmak, bir arada tutmak ve onları kutsamak. Mesih, kimse koyunlarımı benim elimden alamaz dediyse; her şeyden üstün Babamın elinden kimse koyunlarını alamaz dedi. Ve ben ve Babam aynı amaçtayız dedi. Eğer koyunları Tanrı’nın elinden alamıyorsan, İsa’nın elinden de alamayacaksın. Bu kadar basit işte. İsa’nın ben ve babam birizi, aynı amaçtayız demesinin nedeni buydu. Koyunları bulup, bir arada tutmak ve onları kutsamak. Üzerine konuştuğu şey kesinlikle budur. Yani “Bir olma” ifadesinin diğer ayetlerdeki kullanımından ve bu ayetteki bağlamından bu ifadenin aynı amaçta olmayı anlattığını öğrendik. Yani bu ayetin “Tanrı ve ben aynı varlığız” demiyor. Ayetin dediği şey bu değildir. Ayetin söylediği şey “Ben ve Babam aynı amaçtayız” dır. Biz biriz, aynı amaçta aynı şeyi hedefliyoruz demektir. Peki buradan nasıl bir ders çıkarabiliriz? İsa’nın duasında bizlerin de kendisinin Tanrı ile bir olduğu gibi bir olmamızı istemesini seviyorum. Ne kadar harika bir ders. Siz ve bizler bir olmayı öğrenebiliriz. Hristiyan dünyası paramparçadır, kendi içerisinde çok fazla bölünmüştür. Peki buna nasıl çare bulacağız? Size nasıl çare bulamayacağımızı söyleyeyim; sadece katılıp katılmayarak, farklılıklarımız hakkında konuşmamalıyız veya tartışmamalıyız diyerek buna çare bulamayacağız. Bizlerin bir olabileceği tek zaman kendimizi alçaltıp dürüst olarak neye inandığımızı masaya koyduğumuz zaman olacaktır. Konuları masaya yatırıp bu benim inandığımdır deyip üzerine dürüst bir tartışma gerçekleştirmeliyiz. Eğer bunu yaparsak Tanrı’nın isteği üzerine anlaşmaya başlarız böylece Tanrı ve Mesih gibi bir olabiliriz.